Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
bozarmaq — f. 1. Boz rəng almaq, bozlaşmaq. Qadın qoca olduğuna və saçlarının tamamilə bozardığına baxmayaraq, çöhrəsində görünən təravət onun gənclikdə malik olduğu gözəlliyi andırırdı. M. S. O.. // Solmaq, rəngi qaçmaq, rəngi getmək. Qızın rəngi gül kimi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bozarma — «Bozarmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bozarışmaq — f. 1. Bir bir bozarmaq, yavaş yavaş bozarmaq, solub boz rəng almaq. Taxıllar bozarışmağa başlamışdır. 2. Görünmək (boz şey haqqında). Qoyun sürüsü uzaqdan bozarışır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rəng — is. <fars.> 1. Bir şeyin işıq tonu. Tünd rəng. Qırmızı rəng. – Çöllər yuxudan olunca bidar; Min rəng çiçəklə doldu gülzar. A. Ş.. Xoşdur mənə, xoşdur bu təbiətdəki rənglər. S. Rüst.. Rəngi qaçmaq (getmək) – öz təbii rəngini itirib bozarmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağarmaq — f. 1. Ağ olmaq, ağ rəng almaq. Divarlar əhənglənəndən sonra yaxşı ağardı. Kətan yuyulduqca ağarar. 2. Qarla örtülmək, qar basmaq. Qar basmış və ağarıb gedən çöllərdən və təpələrdən başqa bir şey gözə dəymirdi. M. İ.. Ağarıbdır düzlər, çöllər; Buz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bomboz — sif. Tünd boz rəngli. <Lado> Lökbatan adlanan bomboz bir səhra ilə qarşıda görünən dağlara sarı gedirdi. S. Rəh.. . . Qulam təpədən dırnağa bomboz idi. Ə. Ə.. Bomboz bozarmaq – tamamilə boz rəng almaq, rəngi qaçmaq. Bayram indi bomboz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boz — 1. sif. 1. Kül rəngli, qara rənglə ağ rəngin qarışmasından əmələ gələn (rəng). Boz torpaq. Boz at. Boz qurd. – Həyətdəki sarı dirəyə ombaları çıxmış bir boz at bağlanmışdı. S. R.. . . Boz qanqallar da çiçək açmışdır. İ. Ə.. <Mahmud:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çallanmaq — f. Çal olmaq, bozarmaq. Gömgöy olan bir taxıl, görürsən, bir gün çallayıb, bir gün ağarır, vağanıyır, bir azdan tökülür, çürüyür. S. R.. // Ağarmağa başlamaq, dən düşmək. <Dostumun> rast və gözəl qaməti əyilib, rəngi soluxub, gözlərinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çallaşmaq — f. Çal olmaq, bozarmaq. Gömgöy olan bir taxıl, görürsən, bir gün çallayıb, bir gün ağarır, vağanıyır, bir azdan tökülür, çürüyür. S. R.. // Ağarmağa başlamaq, dən düşmək. <Dostumun> rast və gözəl qaməti əyilib, rəngi soluxub, gözlərinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dodaq — is. 1. Ağız kənarlarını təşkil edən iki mütəhərrik dəri damar büküklərindən hər biri. Adamın iki dodağı olur. Alt dodaq. Üst dodaq. Nazik dodaq. – <Əhməd:> Qara saçları, eşqlə dolu uzun kirpikli gözləri, ərəbi burnu, hamısından artıq gözəl… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qızarmaq — f. 1. Çox qızmaqdan qırmızı rəng almaq, közərmək. Dəmir ocaqda qızardı. 2. Şiddətli od üstündə tavada və s. də qırmızı oluncaya qədər qovrulub bişmək. Ət qızarmışdır. – Təndirin bir tərəfi dolmamış, o biri tərəfdə çörək qızarır, köpürdü. . M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
